الکترونیک صنعتی

                                          آشنایی با تلويزيون كابلي

v تلويزيون كابلي عمده‌ترين سرويس تصويري است.

v اين سرويس از طريق شبكه تلويزيون كابلي و توسط كمپاني‌هاي كابلي به مشتريان عرضه مي‌شود.

v شبكه تلويزيون كابلي يك شبكه ارتباطي تركيبي براساس بر فناوري HFC مي‌باشد

v سرويس تلويزيون كابلي عمدتاً در كشورهاي آمريكا، كانادا، چين، كره‌جنوبي و ژاپن گسترش يافته‌است و در بقيه كشورها داراي تعداد مشتركين محدودي است. در بسياري از كشورها برنامه‌هاي تلويزيوني از طريق يك شبكه سنتي و آنالوگ با استفاده از ماهواره به مردم عرضه مي‌شود

v     تلويزيون كابلي در مقايسه شبكه‌هاي تلويزيوني ماهواره‌اي مرسوم داراي انعطاف بسيار زيادي بوده و خدمات ويژه‌اي به كاربران جهت انتخاب برنامه مورد علاقه خود مي‌دهد

v     مودم‌هاي كابلي بخشي از شبكه‌هاي تلويزيون كابلي (لايه دسترسي اين شبكه‌ها) را جهت عرضه سرويس باند گسترده استفاده مي‌كنند

در شبکه کابلی ، ارسال سیگنال از طریق کابل می باشد که بر حفظ امنیت و کنترل سیگنال نسبت به فضای آزاد می افزاید.

برای نگهداری تجهیزات کابلی ، نیازی به ساخت اتاقک نیست ، زیرا می توان آنها را در فضای بیرون و داخل باکس ویژه هم قرار داد. این شبکه بسیار ساده است و براحتی عیب یابی می شود و  نیاز به افرادی با تخصص بالا در این زمینه ندارد و از لحاظ انرژی و نیروی انسانی بسیار مقرون به صرفه است. در صورتی که در پخش زمینی ، تجهیزات باید همواره بازدید و بازبینی شوند و به دلیل وجود المانهای اکتیو ، میزان خرابی نسبت به سیستم کابلی بسیار بیشتر است. برای مثال اگر در یک روستا برای قسمتی از کابل ، مشکلی پیش آید ،عیب یابی در همان قسمت انجام می شود و سایر بخش ها می توانند سیگنال را دریافت کنند. ولی در پخش زمینی ، زمانی که یک فرستنده قطع می شود ، تمام ساکنین روستا ، تصویر تلویزیونی خود را از دست می دهند.

تلویزیون کابلی رسما در سال ۱۹۴۸ در آمریکا پدیدار شد و علت رشد روزافزونش تنوع ، گسترش و تخصصی بودن برنامه ها و کانالهای این سیستم پخش بوده است.

در سیستم کابلی نویزهایی که در جریان انتقال از فرستنده به گیرنده وجود دارند از بین می روند و صدا و تصویر با کیفیت مطلوب به مخاطب می رسد. به این شکل که امواج از شبکه محلی ، مایکرویو یا ماهواره از طریق بوستر ها یا تقویت کننده ها وارد جریان پخش از طریق کابل های کواکسیل می شود و به منازل مشترکان می رسد. در دهه اخیر با انقلاب دیجیتالی که در تکنولوژی ارتباطات صورت گرفته است ، کابل کواکسیل به فیبر نوری متصل شده است که قابلیتهای مضاعفی را پدیدار ساخته است از جمله انتقال دیتا و نیز سیستم های مولتی مید یا و نیز تلویزیون تعاملی (Interactive Tv ) . بنا براین بطور خیلی خلاصه تلویزیون کابلی بیشتر از طریق کانالهای تخصصی در زمینه خبر ،موسیقی ، سرگرمی ، فیلم، ورزش و غیره امکان دسترسی به دهها و صدها کانال تلویزیونی را در کنار امکانات جانبی نظیر دسترسی به اینتر نت یا تلفن دیجیتالی و غیره را فراهم می آورد.

به دلیل تنوع بسیاری که تلویزیون کابلی ایجاد می کند که با شبکه های محلی که با آنتن های یاگی در یافت می شود قابل مقایسه نیست،بدیهی ست تنها برای خانواده های متوسط به به بالا که در سبد مخارج زندگی خود سهم قابل توجهی را به سرگرمی اختصاص داده اند، امکان استفاده از آن وجود خواهد داشت.مشروط بر وجود تنوع که ماهیت ذاتی تلویزیون کابلی ست.

طبیعتا اعمال سانور بر تلویزیون کابلی که مستقیما تولید و پخش برنامه هایش زیر نظر حکومت صورت می گیرد راحت تر است ضمن انکه می دانیم که تا چند سال آینده ایجاد اختلال یا پارازیت بر روی امواج ماهواره ای تقریبا غیر ممکن خواهد شد و نمی توان جلوی گسترش و نفوذ این تلویزیونهای ماهواره ای در کشور را، آن گونه که در حال حاضر از طریق شیوه های خشن و منفی گرایانه وجود دارد ، گرفت.
سابقه تلویزیون کابلی در ایران به ایجاد اولین شبکه تلویزیون کابلی در مجتمع کوی دانشگاه تهران در تابستان سال هفت ونه باز می گردد که دو روز پس از افتتاح به دستور دادگستری با استناد به قانون اساسی و قانون صدا وسیما که انحصار پخش برنامه های رادیو و تلویزیونی را برای صدا وسیما مقرر کرده است ، از ادامه پخش برنامه های آن جلوگیری و تجهیزات مربوطه نیز توقیف شد.

شبکه های تلویزیون کابلی بهترین نمونه MAN هستند.اولین شبکه های تلویزیون کابلی در نقاط کور شهر ها راه اندازی دند.بدین ترتیب که یک آنتن مرکزی و بزرگ در محلی که فرستنده اصلی را می دید نصب، و از این آنتن کابلهایی به مشترکان محروم از برنامه های تلویزیونی کشیده می شد.

در ابتدا این سیستم ها به طور اختصاصی برای هر محل ساخته می شد، ولی بزودی شرکت های بزرگ بوی پول را از آن استشمام  کردند.و با کسب اجازه از دولت تمام شهر را زیر پوشش خود بردند.این شبکه ها برای پخش برنامه هم برنامه ریزی خاصی دارند.مثلا یک شبکه فقط اخبار پخش می کند.دیگری فقط برنامه های ورزشی دارد.و آن یکی فقط آشپزی.این شبکه ها بسیار تخصصی بودند، و تا اواخر دهه 1990 فقط برنامه تلویزیونی پخش می کردند.

با شروع گرایش عمومی به اینترنت ، گردانندگان این شبکه ها بزودی دریافتند که با تغییری مختصر در سیستم های خود می توانند از قسمت های بالا استفاده پهنای باند برای ارائه سرویس های دو طرفه اینترنت بهره ببرند . از این لحظه بود که شبکه های تلویزیون کابلی تبدیل به شبکه های شهری (MAN) شدند.تلویزیون کابلی تنها مثال زنده MAN نیست.اخیرا تحقیقاتی بر روی اینترنت بی سیم پر سرعت انجام شده که نتیجه آن نوع دیگری از MAN خواهد بود.

فعالیت هایی که تاکنون برای اجرای تلویزیون کابلی در کشورمان انجام شده است:

در ایران حدود2000 روستا وجود دارد که به علت موقعیت جغرافیایی و مشکلات دریافت تصاویر تلویزیونی ، تحت پوشش هیچکدام از کانال ها ی تلویزیونی نیستند. و حتی بعضی از روستاهای نزدیک مناطق استانها که موقعیت جغرافیایی بهتری دارند ، فقط می توانند چهار کانال را دریافت کنند.

تلویزیون کابلی برای اولین بار در ایران در سال 1383 در روستای میراش طالقان اجرا شد. در سایر کشورها مردم برای استفاده از تلویزیون کابلی باید هزینه ای را پرداخت کنند در حالیکه در ایران مردم بطور رایگان تحت پوشش این شبکه قرارمی گیرند.

تاکنون ده روستا در استان سمنان تحت پوشش پنج شبکه تلویزیونی از طریق شبکه های کابلی قرار گرفتند. همچنین پنج روستا در استان سیستان و بلوچستان و میراش طالقان از تلویزیون کابلی بهره مند شدند. پوشش جمعیتی ، این روستاها از  10تا 182 خانوار است.

مشکلاتی که وجود دارد:

از موانعی که برای راه اندازی تلویزیون های کابلی وجود دارد ، هزینه اولیه و زمان است. مدت زمانی که صرف پوشش روستاها می شود ؛ از ابتدای فروردین تا اواسط پاییز است و با شروع بارندگی کار خیلی مشکل پیش می رود. همچنین اگر بتوان سیستم شبکه  کابلی را بیشتر تجهیز نمود و Head End های بکار رفته را با خطوط تلفن به مرکز تهران وصل کرد ، خیلی از مشکلات از مرکز تهران قابل رفع شدن است و کارشناسان براحتی می توانند  عیب یابی کنند.